diepe slaap om te reïncarneren
In de wereld van het onbewuste zinkt de mens diep in slaap om daarna zonder bewuste herinneringen de tere cel van het nieuwe leven te kunnen bezielen.
De kern van de spermacel en de kern van de eicel smelten samen tijdens de bevruchting.
Gezonde slaap
Als we een vorig leven hebben gehad, waarom weten we daar dan niets meer van?
Waar is het bewustzijn naartoe, waarmee we dat vorige leven verlieten?
Wat is er dan tussen twee levens in gebeurd, dat we ons niets meer herinneren?
Als mens kennen we het verschijnsel dat veel herinneringen vervagen.
Elke goede slaap zorgt ervoor dat vele details van de vorige dag minder scherp in ons geheugen staan.
Hoe meer dagen en nachten er verlopen zijn, hoe minder duidelijk we ons elk detail van die dag kunnen herinneren.
Doordat er details wegzakken, komt er weer ruimte vrij voor nieuwe ervaringen.
Wanneer we een week niet meer zouden slapen, dan zouden we zo vol zijn van beleefde ervaringen, dat we niet meer kunnen denken en niets nieuws meer kunnen opnemen.
Van herinnering naar gevoel
Volgens Jozef Rulof is het gebeuren dat plaatsvindt tussen twee levens te vergelijken met een zeer diepe slaap.
Tijdens en na het sterven op aarde trekken we al ons gevoel uit dat leven terug, zoals we ons gevoel van de dag loslaten om in te slapen.
Onze slaap tijdens ons leven kent verschillende diepten.
Hoe dieper we wegzinken in de slaap, hoe beter uitgerust we aan de nieuwe dag kunnen beginnen en hoe meer indrukken we weer kunnen verwerken.
Ook de slaap tussen twee levens kent verschillende diepten waarin ons bewustzijn verder wegzinkt naarmate de tijd verstrijkt.
Tijdens deze diepe slaap tussen twee levens in, zijn we ons niet meer bewust van het stoffelijke leven op aarde.
Daarom heet het ‘de wereld van het onbewuste’.
Alle belevenissen zinken weg in ons diepe innerlijk, in onze ziel.
De gevoelens die we beleefd hebben, worden deel van ons machtige onderbewustzijn.
Alle ervaringen van het voorbije leven zinken na jaren slaap zo diep weg in onze ziel, dat ze niet meer bewust herinnerd worden.
Toch gaan ze niet verloren, ze worden deel van onze wezenskern, onze ziel.
In ons volgende leven zullen onze ervaringen van het vorige leven ons nog steeds helpen, maar dan als algemeen gevoel.
Hierdoor zullen we iets kunnen aanvoelen, begrijpen of vermijden, maar de concrete herinneringen aan de situatie waarin we dat geleerd hebben, zullen door deze allerdiepste slaap niet meer naar boven komen.
Zacht stuwend
Wanneer onze persoonlijkheid in de wereld van het onbewuste diep genoeg ingeslapen is, kunnen we als ziel een nieuwe bevruchte eicel op een harmonische wijze bezielen.
Die cel is heel kwetsbaar in het begin van haar bestaan, ze kan nog niet veel druk weerstaan.
Daarom is het nodig dat de ziel op dat moment niet te veel kracht uitoefent.
Ons volwassen bewustzijn van het vorige leven zou veel te sterk zijn om deze tere cel te bezielen, het zou te veel druk zetten op de stoffelijke cel, waardoor de cel niet tot een gezonde deling en groei zou komen.
Om in harmonie te zijn met het begin van het nieuwe leven moeten al onze bewuste gevoelens ingeslapen zijn tot een zacht stuwend gevoel om verder te gaan.
Ons menselijk bewustzijn is ingeslapen, maar onze ziel blijft op dat moment werkend.
Wanneer de ziel niet zacht stuwend is, op de juiste kracht bezielend, dan zal de cel niet tot groei komen, en zal de vrucht afvloeien, zonder leven.
Als ziel zijn wij het leven voor de bevruchte eicel, datgene wat de cel tot werking aanzet.
Dankzij onze bezieling ontwikkelt de bevruchte eicel zich tot baby.
Naarmate het nieuwe lichaam groeit, ontwaken ook de gevoelens die bij elke levensfase op aarde horen.
Zo worden we in dat nieuwe leven weer bewust, en laten we de wereld van het onbewuste ver achter ons, hoewel we tijdens elke slaap even de mogelijkheid krijgen om de nieuwe ervaringen weer te laten zinken in ons onderbewustzijn, zodat we weer fris en uitgeslapen aan de nieuwe dag kunnen beginnen.
