Sterven als overgaan

naar een geestelijk voortleven

Sterven is het terugtrekken van het gevoel uit het aardse lichaam om geestelijk verder te leven.
Door Ludo Vrebos, gebaseerd op de boeken van Jozef Rulof.

Rustig inslapen

Volgens Jozef Rulof lijkt harmonisch sterven veel op het rustige inslapen dat we elke nacht kunnen ervaren.
Om te kunnen slapen, moeten we ons gevoel dat op het dagleven staat ingesteld, loslaten.
Hoe minder we nog met de dag bezig zijn, hoe makkelijker we kunnen inslapen.
Ons gevoel richt zich dan naar binnen, weg van het daglicht.
Tijdens onze slaap is ons gevoel niet weg, het vormt bijvoorbeeld onze dromen.
De mens die op het einde van zijn leven zijn gevoel uit het aardse bestaan kan terugtrekken, kan het sterven beleven als een rustig inslapen.
Na die laatste slaap, die op aarde ‘het sterven’ wordt genoemd, kan hij wakker worden in zijn geestelijke voortbestaan.
Zijn overleden geliefden kunnen hem opvangen en hem naar zijn eigen sfeer in het hiernamaals brengen.

Hoeveel tijd heeft men nodig?

De meeste mensen hebben veel tijd nodig om hun gevoel uit hun aardse leven terug te trekken.
Zij stellen zich tijdens hun leven zo sterk op hun lichaam en het aardse leven in, dat het verscheidene weken en zelfs maanden kan duren voordat zij hun gevoel daar weer aan kunnen onttrekken.
Wanneer hun lichaam begraven wordt, krijgen ze alle tijd die ze nodig hebben om hun gevoel uit hun lichaam terug te trekken.
Als hun lichaam verbrand wordt, is dit niet het geval.
Meer informatie hierover vindt u in het artikel ‘crematie of begraven’.
Wanneer het lichaam ontbindt, kan de overledene op een natuurlijke wijze vrijkomen.
Als het volledige lichaam niet op een natuurlijke wijze kan oplossen, blijft de overledene langer met zijn lichamelijke organen verbonden.
Dit belemmert het natuurlijke overgaan bij orgaandonatie en balseming.

Natuurlijke levenstijd

Op het einde van onze natuurlijke levenstijd vermindert onze levensenergie.
Hierdoor voelt de mens zich moe worden.
Wanneer er ziekten in het lichaam sluimeren, worden die nu erger en kunnen die de dood veroorzaken, omdat ze niet meer overheerst worden door voldoende levensenergie.
Zonder de nodige levensenergie kan geen medische ingreep het sterven voorkomen.
Wanneer de levensenergie volledig verbruikt is, volgt het sterven.
Mensen die hun sterven eigenhandig vervroegen, hebben hun levensenergie nog niet opgebruikt.
Wat dit voor gevolgen geeft, leest u in het artikel ‘euthanasie en zelfmoord’.

Wat voor allen gelijk is

Treurende geliefden rond het sterfbed kunnen de overgang bemoeilijken, omdat de stervende hierdoor moeilijker van het aardse leven afscheid kan nemen.
Elke overgang is verschillend, omdat elk mens anders is.
De ene mens heeft angst voor de dood, wat het rustige overgaan belemmert.
De andere mens kan alles overgeven, omdat hij weet wat hem wacht, bijvoorbeeld door het lezen van het boek ‘Een Blik in het Hiernamaals’ van Jozef Rulof.
Zodra hij meer dan de helft van zijn gevoel heeft teruggetrokken uit het aardse bestaan, kunnen zijn geestelijke ogen opengaan.
Wanneer al het gevoel is overgegaan, kan hij zijn eigen geestelijke lichaam aanschouwen, en zijn tocht naar de hogere lichtsferen aanvatten.
Iedereen sterft verschillend, maar uiteindelijk zullen we allen levend aankomen in ons hiernamaals.

Bronnen en verdieping