door inspiratie
De evolutie van de mensheid wordt geleid door de meesters van de Universiteit van Christus via inspiratie van mensen op aarde.
‘Het uur van de waarheid’, door Jozef Rulof ontvangen schilderij
Gevoelsgraad van de mensheid
Het artikel ‘Universiteit van Christus’ licht toe dat de mensheid vanaf de oertijd geholpen wordt door de meesters onder leiding van Christus.
Christus beoogt hierdoor het lijden van de mens op aarde te stoppen en in de plaats een eeuwig geluk te brengen.
Hij weet dat dit geluk alleen blijvend zal zijn als de mensheid een hoge gevoelsgraad heeft bereikt.
Het artikel ‘gevoelsgraden’ verklaart dat ons gevoelsleven een bepaald niveau heeft.
De meesters hebben die niveaus leren kennen in het hiernamaals.
Daarin onderscheiden ze verschillende astrale werelden die ze ‘sferen’ noemen.
Een sfeer weerspiegelt het gevoelsleven van haar bewoners.
In de lichtsferen hebben de bewoners universele liefde voor al het leven, terwijl in de duistere sferen de eigenliefde regeert.
Zoals de gevoelsgraad van een mens zijn niveau van liefde aangeeft, spreken de meesters ook over de gevoelsgraad van de gehele mensheid.
Dat is het gemiddelde niveau van liefde dat op aarde door de mens beleefd wordt.
Vanaf de oertijd
In de oertijd was die gevoelsgraad van de mensheid nog maar op het eerste niveau.
De oermens was vooral gericht op zijn eigen overleving, ook als dit ten koste ging van andere mensen.
Bij voedselschaarste werd er hevig gevochten met elkaar.
De meesters konden deze mensen niet ineens tot universele liefde brengen, waardoor het vechten met elkaar zou stoppen.
Ze inspireerden de mens eerst tot het krijgen van meer stoffelijke welvaart, zodat het vechten om eten minder nodig werd.
Om het aardse bestaan vooruit te brengen, leerden ze de mens het beheersen van vuur en het maken van werktuigen.
Die stoffelijke vooruitgang zorgde ervoor dat men alerter werd op de omgeving en alles wat daarin te vinden was om het eigen materieel bezit te vergroten.
Al was dit gericht op eigen bezit, toch gaf dit al meer stoffelijk bewustzijn dan de vorige fase.
Na lange tijd bereikten een aantal mensen op aarde hierdoor de tweede gevoelsgraad, die overeenkomt met de duistere sfeer die in het artikel ‘land van haat en hartstocht en geweld’ beschreven wordt.
Hierbij gold alleen het recht van de sterkste, zoals in de dierenwereld.
Dit tweede niveau wordt dan ook de dierlijke gevoelsgraad genoemd.
Door dit ‘recht’ moesten de mensen met een zwakker lichaam het ontgelden en kregen zij te lijden onder de heerschappij van de sterksten.
De goddelijke bescherming
Toen de mens zich bewust werd dat hij in een groep sterker stond, gingen steeds grotere groepen tegen elkaar vechten.
De stammenstrijd werd heviger, het geweld nam toe.
De meesters begrepen dat de mens zijn gedrag alleen zou veranderen, als hij een hogere macht boven zichzelf en de vijanden voelde, die dit geweld een halt kon toeroepen.
De artikelen ‘Mozes en de profeten’, ‘Bijbelschrijvers’ en ‘God’ beschrijven hoe de meesters mensen op aarde inspireerden om ontzag voor die oppermacht te gaan voelen.
De volgelingen van Mozes konden alleen in die hogere macht geloven, als die ook daadwerkelijk zijn macht liet zien, door bijvoorbeeld hun groep te beschermen tegen andere stammen.
De meesters hielpen Mozes om zijn groep te beschermen, zodat die niet uitgeroeid zou worden door de stammenoorlogen.
De leiding van de meesters bestond er vooral uit om Mozes te waarschuwen wat de plannen waren van de heersers van de vijandige stammen, zodat hij daarop kon anticiperen.
Mozes werd ook geïnspireerd om van zijn volgers strijders te maken, zodat ze hun groep konden beschermen.
Zo werd deze groep niet vernietigd door stammen met een lagere gevoelsgraad.
Anders zou er op de wereld nooit een overwicht van mensen met een hogere gevoelsgraad kunnen komen.
De bescherming door de meesters is erop gericht dat het aantal mensen met een hogere gevoelsgraad kan groeien totdat ze zo talrijk en krachtig zijn, dat ze kunnen zorgen voor vrede en vooruitgang in de wereld.
Christus
Nadat de profeten een smal pad voor de Messias hadden gebaand, reïncarneerde de mentor van de Universiteit van Christus zelf om de mensheid een krachtige impuls te geven naar de universele liefde.
De artikelen ‘Jezus Christus’ en ‘Gethsemane en Golgotha’ lichten dit toe.
De christenen die zijn blijde boodschap in praktijk brachten, verhoogden op die manier hun eigen gevoelsgraad.
De meesters inspireerden alle mensen die op aarde voor een taak wedergeboren werden.
Socrates, Plato, Aristoteles, Boeddha, Ramakrishna en vele anderen konden hierdoor elk in hun eigen tijd het denken van de mensheid verruimen.
Ook de grote kunstenaars kregen hun directe inspiraties om een hoger gevoel op aarde te brengen.
De Universiteit van Christus voerde de wetenschap op en zorgde er bijvoorbeeld voor dat de zeeën konden worden bevaren.
De meesters inspireerden miljoenen mensen om tot hogere gevoelens te komen.
Zo kon de mensheid haar eerste gevoelsgraad overwinnen, waarin zij nog vertoefde op het moment dat Christus zijn blijde boodschap bracht.
Napoleon
Toen Napoleon in 1769 geboren werd, was de mensheid tot de tweede gevoelsgraad geëvolueerd.
Napoleon was een product van een wereld, die voor een groot deel nog op haat en vernietiging ingesteld stond.
Verteerd door machtswellust was geen middel hem te wreed om zijn wellust te bevredigen.
Hij ontketende een hel op aarde en liet het bloed van honderdduizenden stromen.
Rusteloos voortgezweept door zijn drift naar bezit en heerschappij, begon hij de ene militaire actie na de andere.
En toch konden de meesters ervoor zorgen dat zijn acties niet alleen vernietiging brachten.
De meesters gaven hem de gedachte om Europa te verenigen.
Ze konden van hem niet in één slag een edel mens maken, net zomin als ze de mensheid in één jaar naar een hogere gevoelsgraad konden tillen.
Napoleon was niet tegen te houden in zijn wil om te vechten en te vernietigen, maar door de gedachte die de meesters hem gaven, bracht die onafwendbare strijd toch ook de eerste stappen op weg naar meer samenwerking in Europa.
Voor die samenwerking was het eerst nodig om elkaar te leren kennen, want onbekend maakt onbemind.
De militaire operaties van Napoleon en zijn bezetting waren een ongewenst en afgedwongen contact, maar brachten desondanks het contact waardoor de mensen elkaar leerden kennen.
Hierdoor kreeg de vroegere vijand een gelaat, en bleek uiteindelijk een gewone medemens te zijn met dezelfde angsten en verlangens.
Daarnaast zorgen oorlogen ervoor dat steeds meer mensen zich afkeren van alles wat met oorlog te maken heeft, door de ellende die ze ervaren als gevolg van oorlog.
Deze mensen zullen zelf geen oorlog meer starten, omdat ze weten wat een ander erdoor aan ellende over zich heen gestort krijgt.
Het leed heeft hen wakker geschud en bewust gemaakt dat haat en vernietiging de wereld naar de afgrond voeren.
De meesters wisten dat Napoleon er niet in zou slagen om de eenheid van Europa tot stand te brengen.
Die eenheid kan alleen duurzaam gevestigd worden als ze gebaseerd is op verdraagzaamheid en samenwerking die geluk en vrede geven voor alle betrokkenen.
Maar de beoogde samenwerking was toch een stap dichterbij gekomen door het grotere contact.
Voor Napoleon zelf was zijn machtswellust funest.
Hij stemde zich erdoor af op de laagste duistere sfeer die er in het hiernamaals bestaat.
Daar ligt hij nu als een astrale kwal neer, zijn geestelijk lichaam is verslijmd.
Van het leven is hij zich niet meer bewust en hij komt niet eerder dan over honderdduizend jaar tot werking om zijn evolutie weer op te nemen.
Uitvindingen
De meesters stuwen de stoffelijke ontwikkeling van de mensheid door uitvinders te inspireren.
Zo kon Edison bijvoorbeeld het elektrische licht op aarde brengen doordat de meesters hem in hun bewustzijn optrokken.
Alle uitvindingen die voor vooruitgang dienen, werden door de meesters op aarde gebracht.
Ze wisten ook dat die uitvindingen gebruikt zouden worden voor oorlogsdoeleinden.
Dat was natuurlijk niet hun bedoeling, maar de meesters voorzagen wel dat dit misbruik zou bijdragen aan het inzicht dat het zo niet moet.
Eerste Wereldoorlog
In 1914 leefde de mensheid nog in de dierlijke gevoelsgraad, afgestemd op het land van haat, hartstocht en geweld.
Door de enorme ellende tijdens de Eerste Wereldoorlog keerde zij de dierlijke gevoelsgraad de rug toe en ging ze op weg naar de derde gevoelsgraad, het grofstoffelijke niveau.
In de jaren hierna ging de mensheid verder op dit pad en bereikte zo de sfeer die door de meesters het schemerland wordt genoemd.
Nu had ze meer beheersing gekregen over haar lagere instincten.
Vóór 1914 stortte men zich in oorlog zonder veel na te denken.
Na 1918 duurde het veel langer voordat de oorlog werd verklaard, omdat men nog wist wat dit betekende.
De mensheid is afgestemd op het schemerland
Het artikel ‘schemerland’ licht toe welke gevoelens haar bewoners ervaren.
De angst en de spanning van het land van haat ligt dan achter hen.
Ze willen niet meer moorden, maar zijn nu ingesteld op rust en vrede.
Ze willen nog wel meer materieel bezit, maar niet meer ten koste van anderen.
Omdat er kennis wordt nagestreefd, is het schemerland in het hiernamaals feitelijk een soort universiteitsstad geworden, met studierichtingen en wereldbeschouwingen.
Het gevoel is hier nog aards stoffelijk, de meerderheid is nog niet bezig om zich geestelijk te verrijken.
Het schemerland is een mistachtige toestand, die nog geen warmte uitstraalt.
Ook op aarde voelt men zich nog niet verwarmd door de massa, er wordt nog niet overal waarlijk geluk beleefd.
Sommige bewoners van het schemerland verhogen hun gevoelsgraad door bijvoorbeeld in de duistere sferen waar mogelijk te gaan helpen.
Dokters en verpleegsters gaan hier spoedig toe over, want zij waren reeds op aarde ingesteld op het dienen van hun medemens.
Door het dienen komt men hoger, omdat men de luie zelfgenoegzame gevoelens van het schemerland aflegt.
Maar de meerderheid wacht en begint niet uit zichzelf om te werken en zich in te zetten voor de medemens.
De meeste mensen hier voelen alleen eigenliefde en zijn nog niet aan hun geestelijke ontwaking begonnen.
Hun aardse gevoelsleven is gericht op de materie.
Op aarde wordt de massa die afgestemd is op het schemerland pas aangespoord om te vechten tegen lagere eigenschappen door een oorlog en een bezetting.
Het vasthouden aan het materiële bezit wordt alleen doorkruist door een oorlog die op grote schaal en met razend geweld de eigendommen vernietigt.
En in de mensheid waren er in 1939 nog lagere krachten die voor deze strijd zouden zorgen.
Het gemiddelde van de mensheid was al afgestemd op het schemerland, maar sommige volkeren waren nog niet zo hoog geëvolueerd en haakten nog naar het verwerven van meer land en bezit door verovering en strijd.
Zij zouden de mensheid in een nieuwe wereldoorlog storten.
Tweede Wereldoorlog
Vele mensen in Duitsland, Italië en Japan waren in 1939 nog afgestemd op het land van haat, hartstocht en geweld.
Deze groep mensen was nog groot genoeg om haar wil op te leggen aan het deel van de bevolking dat al tot schemerland was gekomen.
Samen hadden de mensen die afgestemd waren op het schemerland en het land van haat nog de overhand in deze volkeren, en konden ze de technische middelen aanwenden om de bewapening op te voeren en in te zetten voor verovering.
Ze wilden de hele wereld overheersen en aan hun wil onderwerpen.
Ze vertegenwoordigden het lagere ik van de mensheid.
Dit lagere ik martelde de medemens in concentratiekampen, ging over lijken en loog en bedroog zoals dat voorheen nog niet was geschied.
Het land van haat, hartstocht en geweld verklaarde de oorlog en stortte de wereld in een niets ontziende vernietiging.
Deze dierlijke sfeer wilde de hele wereld veroveren en ontketende de Tweede Wereldoorlog.
Het werd een strijd tussen twee gevoelsgraden in de mensheid, tussen het land van haat en het schemerland.
Miljoenen jaren heeft het geduurd voordat er een oorlog uitgevochten kon worden die de laatste wereldoorlog aller tijden zou worden.
Nu pas was de mensheid als massa tot de afstemming van het schemerland geëvolueerd waarin zij een dergelijke oorlog niet meer wilde.
Tijdens deze strijd zal ze alles inzetten om het lagere ik van zichzelf, de dierlijke gevoelsgraad, definitief te overwinnen, zodat die na deze oorlog nooit meer de kans zou krijgen om een wereldoorlog te beginnen.
Het artikel ‘Hitler’ beschrijft het verloop van deze wereldstrijd.
Het artikel ‘de Eeuw van Christus’ licht toe hoe deze laatste wereldoorlog de mensheid stuwt om op weg te gaan naar het licht van de eerste lichtsfeer.
Het artikel ‘lichtende toekomst’ beschrijft wat een mooie toekomst de mensheid heeft verkregen door tijdens de laatste wereldoorlog haar lagere eigenschappen definitief te overwinnen.
