Uiterlijke gelijkenis met onze ouders

door vorige levens

Wanneer het gelaat van een kind op moeder of vader lijkt, heeft de ziel van dit kind met die ouder een verbinding uit vorige levens.
Door Ludo Vrebos, gebaseerd op de boeken van Jozef Rulof.

Verbinding uit vorige levens

In het artikel ‘karakter’ worden de innerlijke gelijkenissen tussen ouders en kinderen beschreven.
Maar de uiterlijke gelijkenis is meestal veel zichtbaarder, met name in het gelaat van het kind.
Is het genetisch toevallig dat een kind de gelaatstrekken van moeder of vader krijgt, of wordt dit door een geestelijke wet veroorzaakt?
In de boeken van Jozef Rulof wordt de betreffende geestelijke wet uitgelegd.
Een kind komt niet toevallig bij deze ouders terecht, er is reeds een verbinding tussen de ziel van het kind en de ouders waardoor precies dit kind bij deze ouders komt.
Die verbinding is ontstaan in de vorige levens waarin de ziel van het kind de ziel van één van de huidige ouders heeft ontmoet.
Door die verbinding trekt één van de ouders dit kind aan, zodat beide zielen in dit nieuwe leven een stap verder kunnen zetten om met elkaar in harmonie te komen.
Omdat de ziel van het kind al vanaf een vorig leven met de moeder of de vader verbonden is, kan deze verbinding zich ook verstoffelijken in het gelaat van het kind tijdens het vormen van het lichaampje in de moederschoot.
De gelijkenis is niet volledig omdat de ziel van het kind in eerste instantie zelf zijn of haar gelaat schept vanuit het eigen gevoelsleven.
Maar door de verbinding met de moeder of de vader wordt ook het gevoel van die ouder in het scheppingsproces van het lichaam betrokken.

Meer dan het gelaat

De invloed van de ouder bij wie het kind reïncarneert, kan groter zijn dan de gelijkenis in gelaat.
Wanneer het kind door vorige levens met de moeder verbonden is, kan het kind van die moeder ook de ziekten van haar lichaam erven, zoals bijvoorbeeld tbc.
Wanneer een ander kind van dezelfde ouders met de gezonde vader is verbonden, kan de vader dat kind vrijwaren van de ziekte in het moederlichaam.
De zaadcel of de eicel van de verbonden ouder heeft hierbij een overheersende invloed op het lichaam van het kind.
Dat deze oorzaak te maken heeft met reïncarnatie is voor de huidige medische wetenschap nog twee stappen te ver, omdat die wetenschap nog stoffelijk is ingesteld.

Bronnen en verdieping