een zachte hunkering
In de derde lichtsfeer werkt men rustig verder om het geestelijke bewustzijn van de vierde sfeer te bereiken.
De gespannen strijd van de tweede lichtsfeer is in de derde sfeer overgegaan in een zacht verlangen om al het stoffelijke definitief achter zich te laten.
Dit hoger gaan wordt gesymboliseerd door harmonisch uitgewerkte bloemstukken.
De kunstenaars gebruiken de natuur om hun gedachten vorm te geven.
Zoals men op aarde een tuin versiert, zo vormen de kunstenaars hier symbolische bloemstukken uit verschillende bloemensoorten.
Eén van de voorstellingen stelt de weg van de duisternis naar het licht voor.
Diepzwart is de duisternis die voorgesteld wordt door de donkere tinten in het bloemstuk.
Zacht zijn de verschillende overgangen naar het licht in kleur aangebracht, om te eindigen in sneeuwwitte lelies.
Het geheel is een bloembed waarvan de bloemen eeuwig bloeien en nooit verwelken.
De derde lichtsfeer is de hoogste sfeer die men kan betreden na het sterven op aarde.
Om de vierde sfeer te bereiken leert men al het leven datgene te geven wat het nodig heeft om te evolueren.
Dit gevoel wordt gesymboliseerd door de geestelijke fontein, die elk plantje precies zoveel water geeft als nodig, waarbij geen enkel plantje vergeten wordt.
De mens op aarde die in gevoel afstemming heeft op de derde lichtsfeer kan een harmonisch sterven beleven, omdat hij geen enkele angst voor de dood meer heeft.
Meer informatie hierover vindt u in het artikel ‘sterven als overgaan’.
