een levensbelangrijke keuze
Crematie heeft voor de overleden mens zware gevolgen, begraven daarentegen geeft juist de noodzakelijke tijd om het lichaam los te laten.
Gevoel uit het lichaam terughalen
Mensen die zich laten cremeren, gaan uit van de veronderstelling dat ze geen last zullen hebben van de verbranding van hun lichaam.
In het boek ‘Een Blik in het Hiernamaals’ van Jozef Rulof staat beschreven op welke wijze een overledene hier wel last van heeft.
Hoe is dat mogelijk?
In het boek wordt eerst beschreven wat er precies gebeurt bij het sterven.
Op het moment dat de lichamelijke dood intreedt, zijn de meeste mensen in gevoel nog niet onmiddellijk los van hun lichaam.
Daarvoor zijn ze tijdens hun leven op aarde te innig verbonden geraakt met hun lichamelijke belevingen.
Die verbondenheid verschilt van mens tot mens.
De ene mens verbindt zich sterker met zijn lichamelijke gevoelens dan de andere mens.
Dit komt tot uitdrukking in de mate waarin we ingesteld zijn op lekker eten en drinken, seksualiteit, comfort, enzovoort.
Sommige mensen gebruiken alle cosmetische en medische middelen om hun lichaam in de gewenste vorm te boetseren.
Ze vereenzelvigen zich zo met hun lichaam dat hun uiterlijk voorkomen elke minuut van hun bewustzijn vult.
Hoelang zullen zij nodig hebben om straks van hun lichaam los te komen?
De meeste mensen beginnen pas na hun dood aan het loslaten van het lichamelijke beleven.
Ze staan dan voor de taak om al hun gevoel uit hun lichaam terug te trekken.
Dat gevoel hebben ze nodig om hun bewuste voortbestaan in het hiernamaals op te bouwen.
Omdat de meeste mensen tijdens hun aardse leven veel gevoel op hun lichamelijke ervaringen instelden, hebben zij na het sterven meer dan een week nodig om dit gevoel terug te trekken.
Voor veel mensen duurt dit zelfs langer dan een maand.
Dit is geen probleem als het lichaam begraven wordt, dan krijgen ze de tijd die ze nodig hebben om op een natuurlijke wijze van hun lichaam afscheid te nemen.
Zolang als ze niet al hun gevoel terug hebben kunnen halen, blijven ze in gevoel verbonden met hun lichaam.
Hierdoor voelen ze nog tot op zekere hoogte wat er met hun lichaam gebeurt.
Hoe meer gevoel nog op het lichaam gericht is, hoe meer ze voelen wat hun lichaam ondergaat.
Wanneer hun lichaam gecremeerd wordt, voelen ze die verbranding in de mate waarin ze in gevoel nog met hun lichaam verbonden zijn.
Geldt dit voor elk mens?
In ‘Een Blik in het Hiernamaals’ wordt de gerichtheid op de lichamelijke beleving gezien als onderdeel van het hele voelen en denken dat op de aardse materie gericht is.
Hoe meer men gericht is op het vergaren van bezittingen, op rijkdom en macht, hoe meer gevoel verweven geraakt met de aardse materie.
Door die materiële gehechtheid kost het veel tijd om los te komen van het lichaam, want dat lichaam is de verbinding met het aardse bezit.
Hoe hechter het gevoel verstrengeld zit met het lichaam en de aardse materie, hoe meer de overledene de verbranding van zijn lichaam zal voelen.
Zijn er mensen die vrij zijn van de gehechtheid aan aards bezit, en die geen last hebben van de crematie?
In ‘Een Blik in het Hiernamaals’ wordt uitgelegd dat het om ons hele gevoelsleven gaat.
Om totaal geen last te ervaren, mag er geen enkel gevoel en geen enkele gedachte meer besteed worden aan de lichamelijke beleving en het aardse bezit.
Maar wat voelt en denkt men dan wel?
Gevoelens en gedachten die ingesteld staan op wat we voor onze medemens kunnen doen om die vooruit te helpen, stijgen uit boven het eigen lichamelijke beleven.
Hoe meer gevoelens van onbaatzuchtige liefde we hebben, hoe vrijer we worden van ons eigen lichaam, omdat we dan buiten het materiële en het eigenbelang gaan denken.
Hoe meer universele liefde we voelen, hoe groter het deel van ons gevoelsleven wordt dat niet meer gericht is op de materie en op onszelf.
Wanneer dat deel van ons gevoelsleven het overwicht krijgt, en de meeste gevoelens en gedachten vervuld zijn van liefde voor alles wat leeft, zullen we nog weinig beroerd worden door wat er met ons lichaam gebeurt.
Mensen die elke seconde van hun aardse leven vervuld zijn van onbaatzuchtige liefde, zouden slechts in geringe mate last hebben van de crematie.
Maar volgens ‘Een Blik in het Hiernamaals’ leven er op aarde geen mensen die geestelijk zo ver geëvolueerd zijn.
Die graad van universele liefde bereikt de mens pas in de vierde lichtsfeer van het hiernamaals.
Langdurige gevolgen van crematie
In ‘Een Blik in het Hiernamaals’ wordt een beroemd dirigent gevolgd van wie het hele gevoelsleven gericht was op het vergaren van nog meer aanzien en bezit.
Doordat hij geen enkele liefdevolle gedachte kon vormen, was zijn hele persoonlijkheid uitsluitend gericht op zijn eigenbelang.
Gevolg gevend aan zijn laatste wilsbeschikking werd hij gecremeerd.
Omdat hij nog volkomen ingesteld stond op zijn lichaam en zijn aardse bezit, beleefde hij de verbranding als een levend verbrand worden.
Deze traumatische ervaring bracht hem in een geestelijke shock.
Jozef Rulof vergelijkt die toestand met de wroeging van een moordenaar die zijn moord zou willen terugdraaien.
De mens die voelt dat hij verkeerd gehandeld heeft en beseft dat hij die daad in zijn verdere leven niet meer goed kan maken, kan zo sterk verteerd worden door wroeging, dat al zijn gedachten daarop gericht blijven als een obsessie.
Op een dergelijke wijze bleef de dirigent alsmaar denken aan de verbranding van zijn lichaam, die hij wel ongedaan zou willen maken, maar niet kon.
Uiteindelijk zal ook deze dirigent deze geestelijke schok te boven komen, maar dat kan tientallen tot honderden jaren duren.
Wanneer de dirigent zo ver komt dat hij geen enkele gedachte meer aan zijn aardse bestaan besteedt, zal hij bevrijd zijn van zijn traumatische ervaring.
De zekerheid van het begraven
Door het begraven van het lichaam krijgt elke overledene voldoende tijd om in rust afscheid te nemen van het aardse leven.
Wanneer hij al zijn gevoel terug heeft kunnen halen uit zijn lichaam, kan hij zich in gevoel richten op zijn voortleven in het hiernamaals.
Hij gaat dan naar de geestelijke wereld die in overeenstemming is met zijn gevoelsleven.
Het artikel ‘sferen in het hiernamaals’ geeft een inleiding tot de geestelijke werelden waar de mens na het sterven terecht kan komen.
