lichamelijke stoornis en diepe slaap
Schijndood is een lichamelijke stoornis die een diepe graad van slaap vertegenwoordigt.
Afbeelding: De opwekking van Lazarus, door Carl Bloch.
Lazarus was schijndood.
Omdat hij niet echt overleden was, kon Christus hem terughalen.
Schijndood is een lichamelijke stoornis waarbij geen hartslag of bloedsomloop meer wordt waargenomen.
In die zin verschilt schijndood met een toestand van coma waarbij nog wel een hartslag en bloedsomloop aanwezig zijn.
Een schijndode kan ‘dood’ verklaard worden door het gebrek aan waarneembare lichaamsfuncties.
Een schijndode kan ook echt overlijden.
Of hij kan weer wakker worden.
Dit komt omdat de schijndood ook als een zeer diepe graad van slaap beschouwd kan worden.
Een enkele magiër of fakir kan deze graad van slaap zelfs door zijn concentratie bereiken en daar weer uit terugkeren.
In de toestand van schijndood is de mens nog niet los van zijn lichaam.
Het lichaam wordt nog gevoed door de levensaura, waardoor het lichaam nog niet ontbindt.
Wanneer er wel ontbinding optreedt, weet men zeker dat de mens ‘echt’ dood is.
Het optreden van ontbindingsverschijnselen wordt echter dikwijls tegengegaan door koeling of lichte balseming, waardoor de schijndode toestand verhuld kan worden.
