De dood

lost op door 11.000 pagina’s

Door het lezen van de 11.000 pagina’s van de boeken van Jozef Rulof transformeert de ‘dood’ in een eeuwig voortleven.
Door Ludo Vrebos, gebaseerd op de boeken van Jozef Rulof.
Afbeelding: De dood voorgesteld als moeder. De symboliek van dit door Jozef Rulof ontvangen schilderwerk wordt later in dit artikel verklaard.

Ons eeuwig leven

Door de totaliteit aan kennis over het leven na de dood, vastgelegd in de 11.000 pagina’s van de boeken van Jozef Rulof, kan de dood niet blijven bestaan voor de lezer die deze kennis als waar aanvoelt.
De dood lost dan stap voor stap op en maakt plaats voor een geestelijk voortleven in een bewust hiernamaals.
Deze boeken gaan voorbij het ‘rusten in het graf’.
Ze voeren ons naar ons eeuwige leven, eerst in opeenvolgende levens op aarde, en daarna in het bewuste hiernamaals.

Angst of geluk

Door het lezen van de boeken van Jozef Rulof verdwijnt de angst voor de dood, als deze door onwetendheid gevormd is.
Maar als die angst het gevolg is van het ervaren van een verschrikkelijk sterfbed in een vorig leven, kan het lezen wellicht niet alle angst wegnemen.
Het lezen kan er dan wel een andere kijk op geven.
Want het woord ‘dood’ kan dan vervangen worden door woorden als ‘verdergaan en evolutie’.
Ja, zelfs door het woord ‘geluk’, want de dood brengt het gelukzalige samenzijn met onze overleden geliefden en uiteindelijk met onze tweelingziel, de ziel die voor eeuwig bij ons hoort.

Geloof in de dood

Wie er vast van overtuigd is dat er geen leven na de dood bestaat, is in het hiernamaals moeilijk te overtuigen dat hij op aarde gestorven is.
Wanneer hij wakker wordt in de geestelijke wereld, denkt hij dat hij nog altijd op aarde leeft.
Hij leeft immers, hij kan voelen, denken en waarnemen, dus is hij voor zijn gevoel niet dood.
Wanneer andere bewoners hem proberen te laten inzien dat hij op aarde gestorven is, gelooft hij hen meestal niet en denkt dat ze gek zijn.
Het ‘geloof in de dood’ is in het verleden voor een aantal mensen zelfs uitgegroeid tot het ‘laatste oordeel’.
Deze mensen geloven dat de overleden mens in het graf moet liggen wachten tot de dag dat God alle overledenen tot leven roept en oordeelt of ze naar de hemel kunnen.
Wanneer de mensen die hierin geloven na hun dood te horen krijgen dat ze al ‘verrezen’ zijn en dat ze met hun geestelijke lichaam al in het hiernamaals vertoeven, vinden zij het heel moeilijk om te aanvaarden dat ze niet meer in het graf liggen te wachten op het oordeel.

Naar een nieuw leven

De schildering hierboven is door Jozef Rulof mediamiek ontvangen.
De dood wordt hier voorgesteld door een moeder die de centrale plaats inneemt in de schildering.
Net zoals een moeder nieuw leven baart, zorgt ook de dood voor een nieuw leven voor de oude man links.
De dood is de poort naar een nieuw leven in het hiernamaals, of op aarde.
Dat nieuwe leven wordt voorgesteld door het meisje rechts.
De dood zorgt ervoor dat de oude man zijn oude lichaam kan afleggen en dat de man door te reïncarneren een nieuw jong lichaam krijgt.
Zo betekent de dood geen einde, maar een nieuwe stap in de eeuwige evolutie van de ziel.

Verwante artikelen

Vele mensen hebben al een glimp van de dood opgevangen door hun bijnadoodervaring.
Ze ervaren door hun uittreding uit hun lichaam dat ze buiten hun lichaam om kunnen zien, voelen en denken.
Ze begrijpen dat het sterven hen naar de sferen in het hiernamaals kan brengen.

Bronnen en verdieping