Vele zielen komen terug voor een taak, waarmee ze de mens op aarde vooruithelpen.

Ze geven hun leven om het lichamelijke lijden van de mens te verminderen, of om de geestelijke ontwikkeling te stimuleren.

Ze brengen wijsheid en kunst op aarde, of een grote vooruitgang in wetenschap en techniek.

Jozef Rulof vertelt op een contactavond over een hogepriester die voor zijn sterven op aarde aan de priesters van zijn tempel meedeelde: ‘Ik kom in de morgen alweer terug, want aan mij is het gegeven om mijn taak voort te zetten.’

Een korte tijd daarna werd hij in de buurt van de tempel wedergeboren, en na drie jaar vertelde het kind zijn moeder al: ‘Mama, ik blijf hier niet want ik ga naar de tempel. Daarginds is een tempel, nietwaar?’

Toen hij acht jaar was, verhuisde hij naar de tempel.

Op dat moment bezat hij al dezelfde wijsheid als in zijn vorige leven.

Hij zei tegen zijn ouders: ‘Schreit u maar niet, vader en moeder, want ik heb nog meer vaders en moeders.’

Hij bezocht zijn ouders uit zijn vorige leven, want die waren nog op aarde.

In zijn nieuwe leven zette hij de school voor mystieke wijsheid voort, waarvan hij in zijn vorige leven ook de leraar was.

De school werd geïnspireerd door geestelijke meesters, waardoor hij dit bewijs van zijn eigen snelle reïncarnatie aan de wereld kon geven.

Deze man kon zo uitzonderlijk snel reïncarneren, omdat hij volledig in harmonie was met de wetten van de geboorte van de ziel.

Dan hoeft een reïncarnatie niet lang op zich te laten wachten, dan kan de ziel zeven uur na het sterven al reïncarneren in een bevruchte eicel.

Wanneer het om de evolutie van de mensheid gaat, vindt de ziel onmiddellijk een moeder bereid om deze taak mogelijk te maken.

Dan gaat deze ziel vóór andere zielen, die alleen voor een goedmaken terugkomen en die zich uit de harmonie van de geboorte hebben verwijderd door iemand ellende aan te doen.

De meeste zielen die in de wereld van het onbewuste aan het wachten zijn om te reïncarneren, komen terug om goed te maken.

Zij kunnen niet snel reïncarneren, zij moeten wachten totdat een moeder hen kan baren.

Dit wachten kan honderden en zelfs duizenden jaren en langer duren, als de ziel zich door bruut geweld tegen andere mensen uit de harmonie van het leven heeft geslingerd.

Jozef Rulof ziet tijdens een uittreding in de sferen van licht een ziel die zich voorbereidt om te reïncarneren voor een combinatie van een taak en goedmaken.

Deze ziel zal als vrouw een geestelijke zending op aarde volbrengen.

En dat zal zij combineren met het goedmaken aan iemand aan wie zij in een vorig leven ellende heeft gebracht.

Die ziel zal in het nieuwe leven haar man worden.

Voordat ze naar de aarde reïncarneert, is ze in de sferen samen met haar tweelingziel.

Die zal straks op aarde haar als geestelijke gids begeleiden in haar geestelijke zending.

Haar tweelingziel wordt haar inspiratie en zal haar tot grote hoogte brengen.

In de diepte van hun gevoelsleven blijven ze met elkaar verbonden, al wordt één van hun op aarde geboren en zal zij daar met een andere man trouwen.

In dat huwelijk zal zij goedmaken, en hierdoor kan zij vrijkomen van de druk die zij innerlijk voelt, en die ontstaan is door de ellende die zij eens deze ziel heeft aangedaan.

Haar tweelingziel zal er zelf voor zorgen dat zij haar nieuwe man ontmoet, zodat het goedmaken kan aanvangen.

Al zal haar dat wellicht zwaar vallen en zal zij hierdoor smart ontvangen, dan is met dat ene leven alle leed voorbij en is zij daarna eeuwig samen met haar tweelingziel.

Dan staan de hogere lichtsferen voor hen open, waar men niet binnen kan treden met een innerlijke druk.

Wanneer men vrij is van haat, hartstocht en geweld en reeds liefde bezit, kan men in de eerste lichtsfeer vertoeven, maar toch kunnen er nog zielen zijn waaraan men heeft goed te maken voordat de innerlijke druk is opgelost.

In de eerste sfeer voelt men nog stoffelijk, er zijn nog twee sferen voordat men de eerste geestelijke bestaanssfeer bereikt, de vierde lichtsfeer.

In de eerste lichtsferen gaat men zich bevrijden van elke spijt door alles ruimschoots goed te maken, want in de hogere lichtsferen zou zelfs een kleine innerlijke druk de volledige gevoelsverbinding met al het leven storen en verbreken.

Vanuit de sferen van licht kan men op aarde reïncarneren, om een taak te volbrengen voor de ‘Universiteit van Christus’.

Hoe hoger de lichtsfeer, hoe groter de taak zal zijn, en hoe sterker de ontwikkeling van de mensheid gediend zal worden.

Op aarde ziet men dan een ‘wonderkind’ geboren worden.

De wedergeboorte voor een taak wordt ook behandeld in de artikelen ‘Socrates’, ‘wedergeboren opperpriester Venry’ en ‘wedergeboren als Anthony van Dyck.

Jozef Rulof heeft tijdens zijn ‘wedergeboorte voor een taak’ 27 boeken voor de zoekende mens ontvangen.

Wedergeboren voor een taak -- Bronnen