Het woord leggen wij vast voor de toekomst.

Ge krijgt profetieën en hierdoor kan aanstonds de maatschappij aanvaarden, dat te allen tijde de meesters, de ruimte, tot het menselijke kind van Moeder Aarde hebben gesproken.

Zo afbrekend als de protocollen in Versailles van het jaar 1918 zijn opgemaakt, zo opbouwend zullen de nieuwe zijn.

De meesters aan deze Zijde hebben ook die problemen in handen.

Zij zullen hierin beslissen, haat met haat vergelden kan niet langer, dit behoort tot het verleden.

Het voert opnieuw tot afbraak en wie ter wereld kan dit nu nog willen?!

Het Duitse volk zal offeren voor de gepleegde wandaden, het zal moeten aanvaarden, dat zijn land in stukken gesneden wordt, ten behoeve van de landen, die eens door de Duitse legers meedogenloos aangevallen werden.

Maar eens, als het voor de volle honderd procent te vertrouwen is, zal het het eigen leven weer in handen mogen nemen en dienen voor (het Huis) Israël, vrede, rust, welvaart en opbouw.

In ‘De Volkeren der Aarde’ staat: ‘De mensheid komt tot eenheid.

Europa, de wereld komt tot eenheid.’

U hebt de United Nations.

Toekomst over vijftig jaar, honderd jaar, u voelt, honderd jaar is nu tweeduizend jaar, u kunt in tweeduizend jaar niet zoveel beleven dat u nu in één week aan bewustzijn geniet door de technische wonderen.

De wetenschap heeft fundamenten gelegd; alleen het geloof, ziet u, de geestelijke faculteiten staan nu reeds tweeduizend jaar op een dood punt.

U wilt niet meer terug, zeggen ze: ‘Ik wil hier niet meer terug.’

Maar mevrouw, meneer, straks is het een zaligheid om op aarde te leven.

U bent niet meer ziek, u hebt geen karma meer, u hoeft niet te denken over koude en warmte, u krijgt verkoeling, u krijgt alles, u kunt vliegen over de hele wereld, u gaat reizen maken, u werkt hoogstens – als u gaat werken – werkt u misschien een uur per dag, of twee uur in de week; dat is alles wat u doet, want de machines doen het dan.

Dan begrijpt de mens het technisch wonder.

Of dacht u dat het niet zo is?

Doodeenvoudig om een voorspelling te geven van vijfduizend jaar.

Dan kan ik u precies Den Haag laten zien.

Dan hoeft u niet meer bij elkaar te zitten.

Dan hebt u allemaal in huis, hebt u het apparaat en dan kunt u zich ...

Net als televisie, de televisie die gaat nu naar België, hoeveel kilometer beslaat televisie?

Straks krijgt u de beelden van Amerika hier.

U krijgt het beeld uit de sferen naar de aarde, wordt allemaal verstoffelijkt.

Wat wilt u dan nog weten?

U gaat neerzitten, en u luistert.

U hoeft niet meer naar de ...

U hoeft niet meer ongelovig te zijn, en te twijfelen aan: is er nog een meester?

Die meester die bouwt zich hier zo op, en die staat weer in uw midden en gaat praten.

Nóg is men op de aarde aan het vechten, dagelijks schiet men de mensen neer: te vroeg, te vroeg, te vroeg.

En dat reeds miljoenen tijdperken lang.

En dat heeft zich niet kunnen manifesteren.

Waarom niet?

Waarom niet?

Waarom heeft zich dat niet kunnen manifesteren?

Waarom nu juist voor uw tijd?

Nu even denken.

Waarom valt u dat op?

Waarom spreekt men juist gisteren en verleden week over: er komen te veel mensen naar de aarde?

De aarde wordt overbevolkt.

Omdat u momenteel eerst voor twintig, dertig jaar in een maatschappij leeft.

Vroeger waren de mensen over de aarde verspreid, zag niemand, voelde niemand.

Waarom, waarom leven er zoveel mensen op aarde?

U bent hier allen te veel.

U had reeds lang moeten verdwijnen.

Weet u dat?

U hebt nu het leven van een ander in handen.

Weet u dat ook?

Neemt u dat aan?

U leeft allemaal in karma, in oorzaak en gevolg.

En dat wil zeggen, omdat gij vroeger ...

Wij hebben dat ook gedaan.

Ons leven hebben verprutst?

Nee, we hebben ons in disharmonie gebracht.

U had allemaal reeds voor twee miljoen jaar aan Gene Zijde moeten zijn.

U houdt dus, u hebt dus, u vertegenwoordigt dus het leven en de tijd van een andere persoonlijkheid.

Hadden wij geen verkeerde dingen gedaan, dan waren er dus niet zoveel mensen op aarde.

Maar het loopt heus niet vast.

Dat redt zich vanzelf, want dat zijn universele, goddelijke, ruimtelijke stelsels.

De mens die moordt moet terug naar de aarde – dus dat is ophouden – een nieuw leven, móét terug, móét goedmaken.

En hoeveel mensen hebben goed te maken?

Ziekten, doodslag en geweld, verbrijzelen nu de harmonische levenswetten.

Afbraak ná afbraak dus!

De bezoedeling van heilige, Goddelijke waarheden!

Het splitsen van de eigen levensgraad en natuurlijke afstemming, verzwakt de natuurlijke wet voor élk weefsel en volgt de lichamelijke instorting!

Dít hebben wij te aanvaarden, mijn broeders, en kunnen er niet aan ontkomen, doch wij zien al deze narigheid voor het huidige stadium terug.

En dat is de ophoping geworden voor de ziel en haar wedergeboorte.

Het wachten op een nieuwe geboorte.

Dat zij deze disharmonie goed te maken heeft, is duidelijk, doch dat hierdoor te véél mensen op Aarde blijven, zien wij bovendien.

En wat wil dat zeggen, meester Zelanus?”

„Ik zie nu het huidige stadium, mijn meester.

Ik zie, dat er nu te véél mensen op Aarde leven en dat is disharmonie.

Maar dat komt, doordat de mens zijn harmonische tijd overschreden heeft.

De kosmische tijd en de Goddelijke harmonie is zoek, is bezoedeld, vanzelfsprekend is thans, dat wij duizenden disharmonische feiten kunnen beleven, doch die God nimmer geschapen heeft, doch waarmee de ziel als mens verbonden is.”

Het valt dus op dat vanuit de wereld van het onbewuste, de wereld voor de wedergeboorte, erop aangedrongen wordt: geboorte, geboorte, geboorte, geboorte.

Eerst tussen 1950, 1950 en 2000 beleeft de mens ontzagwekkende verschijnselen, zo erg, dat geen geleerde en geen volk meer raad weet: hoe moeten wij dat opvangen?

Hebt u die verschijnselen al eens eerder gezien?

En dan kunt u uw geschiedenis nagaan, kunt u miljoenen jaren teruggaan, dan weet de psycholoog niet, de godgeleerde niet waar al die mensen vandaan komen.

Voelt u wel?

Maar nu zorgt het bewuste moederschap, de liefde ...

Naarmate de maatschappij opbouwt, krijgt de mens meer liefde, door duizenden eigenschappen krijgt de mens meer gevoel, en het gevoel baart en schept.

(Meneer in de zaal): ‘Kunnen de mensen door de tijd geborgen blijven op de aarde?

Want de aarde die wordt steeds, de mensen worden steeds groter.’

Groter.

(Meneer in de zaal): ‘Ja.’

Nog groter.

U bedoelt als een grote boom?

(Meneer in de zaal): ‘Nee, de inwoners.

U begrijpt het wel.’

U bedoelt, de massa wordt dichter.

(Meneer in de zaal): ‘Dichter, ja.’

Groter, dichter, dichter, dichter.

Er zullen straks in uw stad tien miljoen mensen leven.

Voelt u wel?

De aarde wordt steeds kleiner.

Maar naarmate wij tot de ontwikkeling komen, dan beleeft de aarde en de mensheid in honderd jaar meer dan de mens in miljoenen heeft kunnen afbreken.

In honderd jaar straks, wanneer het koninkrijk Gods bewust wordt en de meesters spreken, en de mens zegt: nu ophouden, nu houdt u op met dat en dit en dat en zus en zo, voelt u wel ...

Nu zal meneer pastoor en het nonnetje ...

Het nonnetje zal baren, en meneer pastoor en de paus en de kardinalen moeten scheppen.

Want een andere moeder moet daar al reeds weer een kind voor baren.

Nu moet gij dat zelf doen.

U voelt wel, word maar pastoor, en word maar paus, en word maar kardinaal, dan staat er reeds, niet alleen door moord, maar ook door godsdienst, door heilig zijn, door kuis te doen, staat u stil in uw schepping, en houdt u de ontwikkeling van de massa, de mensheid tegen, want u bent hier te veel, en duizenden met u.

U had reeds lang aan Gene Zijde moeten zijn.

(Mevrouw in de zaal): ‘Meester Zelanus, u heeft ons daarnet uitgelegd dat door disharmonie ...

Dat de wereld van het onbewuste en het leven op aarde, dat er zoveel mensen worden geboren zodat er, tussen 1950 en 2000 zullen we geen raad weten met de mensen.

Maar nu wou ik van u weten: die disharmonie, als deze mensen nu door gebrek aan voedsel de hongerdood sterven, dus dan gaan ze weer te vroeg over, dan houdt deze disharmonie toch nooit op?’

Die disharmonie lost eerst dan op, duurt nog een ... laten we zeggen een ...

Hoeveel jaren denkt u dat er voor nodig zijn om deze disharmonie tussen leven en dood te doen oplossen?

Duizend jaar?

Duizenden?

Honderd miljoenen jaren niet, maar tijdperken.

Aan het einde der aarde, zó diep, u kunt dat onmiddellijk op de goddelijke weegschaal leggen, als u de diepte dus ...

Wilt u weten hoe diep, maar toch hoe eenvoudig dit eigenlijk is?

Ik heb het zo-even reeds verklaard.

Als u even doordenkt kunt u het voor uzelf vaststellen.

Maar, kunt u onfeilbaar berekenen.

Als we zeggen: het duurt miljoenen tijdperken voordat er weer harmonie komt tussen leven en dood, wedergeboorte, dan is dat te bewijzen, dan is dat vast te stellen, dan is dat kosmisch te zien.

Hierin kan alléén de Moeder verandering brengen, zij zal de wachtende zielen een nieuw organisme schenken.

„Alle goederen van de Aarde zullen nu verdeeld worden, want de staat neemt alles in eigen handen!

De enkeling heeft zijn eigen bezit niet begrepen.”

Nu de mensheid het land van haat heeft verlaten, wordt de mensheid als een groot gezin.

In de sferen hebt u waargenomen hoe ons leven is en die levensgraad komt op Aarde.

Het is de geestelijke bewustwording.

Door deze oorlog verandert het aspect van de Aarde en komt de mensheid tot de geestelijke eenheid.

De mentaliteit van de eerste sfeer heeft deze grote massa zich eigen gemaakt.

Uw maatschappij wordt een paradijs.

U hoeft straks voor eten en drinken, dan levert u maar ...

U hoeft het niet te doen want ze hebben daar twee mensen of drie mensen voor nodig die dagelijks met een kar komen met bodem, met grond, met zand.

En dat is uw geld.

U maakt aanstonds – heb ik u verteld, en dat zegt de wetenschap al, dat zeggen wij, dat komt, de wetenschap weet het al – u kunt aanstonds, voor vier kruimels zand uit de woestijn maakt u een wereldreis.

U krijgt eten en drinken ook, want dat is er genoeg, dat groeit voor niets, hoeft u niet meer te betalen, u hebt alleen maar te leven.

Alles wat u op Aarde bezit en uw volk toebehoort, neemt de staat in handen.

Zo dient de geleerde de massa en hij is een kind van de staat.

De staat geeft hem de mogelijkheid om te werken, geen middel zal te kostbaar zijn om zijn experimenten te doen slagen.

Ook de kunstenaar dient de massa en alweer is het de staat, die hem daarvoor in zijn bestaan voorziet, zodat hij zonder zorgen arbeiden kan.

De dokter is uw vriend en broeder, behoort u toe, hij dient u en u dient hem.

Nu leeft de één voor de ander en beiden dienen dan (de) staat als kinderen van één groot gezin.

Het goud heeft de stoffelijke betekenis verloren, alléén de arbeid zegeviert over de massa en brengt het geluk op Aarde.

Wie uitvindingen tot stand weet te brengen, zal studeren en zichzelf ervoor geven, maar alléén wanneer het vindingen betreft, die het geluk van de mensheid dienen.

Nu is de maatschappij ervoor ontwaakt, geestelijk ingedeeld, armoede en gebrek kent men niet langer op Aarde.

Doordat de mensheid op de geestelijke weg gekomen is, worden de oude wetten overboord gegooid en treden er nieuwe in de plaats, zoals wij dat in ons leven hebben moeten aanvaarden en leerden kennen, wetten, die alléén liefde betekenen!

Nu kunt gij uw gevangenissen sluiten, want er leven geen dieven meer op Aarde, iedere mens is zijn eigen politieagent geworden.

De staat hoort u toe, u bent de staat en vertegenwoordigt dit grote bezit.

Wie dan nog zou stelen, besteelt zichzelf en dat is niet bestaanbaar.

Het is alles zo eenvoudig geworden op Aarde.

Deze eenheid kost geen hoofdbrekens meer, doordat de staat als een groot huisgezin is.

Allen zijn kinderen en de staat, die zij liefhebben, zorgt gelijk een vader en moeder voor hen.

Voor deze gezegende toestand is al die eeuwen geofferd, is al dat bloed gevloeid.

Maar nu is het ook waard op Aarde te leven, nu rust Gods zegen op het dagelijkse brood.

Uw bakker en melkboer, schoenmaker en kruidenier, al die mensen werken voor de staat.

Het bezit van u zelf en van uw kinderen heeft de staat in handen.

Niets is er meer op Aarde, dat de staat niet in handen heeft.

Dat de één alles heeft en de ander niets, kent men niet meer.

Woekerwinsten kunnen er niet meer gemaakt worden, want de handel behoort de staat toe.

De enkeling heeft niets meer te handelen, die wantoestanden behoren als alle verkeerde wetten tot het verleden.

Het gesjacher is nu voorbij, er valt niets meer te versjacheren.

Nu koopt de staat voor al het leven in en krijgt het zijn eten en drinken.

Kan het eenvoudiger?

Dat bezit Gene Zijde reeds miljoenen eeuwen, nu is dat op Aarde gekomen en het bezit van elkeen.

Wij hier eten en drinken weliswaar niet meer, maar toch is ons leven als het uwe.

Het onze is geestelijk, dat van u stoffelijk, maar geest en stof zijn één.

Eenieder kan opklimmen in deze maatschappij.

Hoog en laag, rang en stand losten op.

De straatveger geniet evenveel ontzag als de geleerde.

Nu leven er geen werklozen meer op Aarde, zulks is niet mogelijk, de staat eist, dat iedereen werkt en dient.

Maar de uren zijn verkort en de oude, maar nog jonge mens, brengt zijn levensavond in vreugde door.

De staat zorgt hiervoor.

De een lost de ander af, de een begint als de ander ophoudt om na volbrachte taak van het leven op Aarde te kunnen genieten.

Dat is het Koninkrijk Gods op Aarde!

In de Eeuw van Christus kunnen deze wetten beleefd worden, want de staat neemt het huwelijk in handen.

Miljoenen zielen hunkeren reeds naar dit geluk en naar de eigen levensgraad, het gevoelsleven, dat bij dit zieleleven behoort.

Nu het geestelijke ontwaken is gekomen kan Gene Zijde helpen, voordien was dat niet mogelijk.

Straks krijgt eenieder de eigen levensgraad naast zich, waardoor het niet meer mogelijk is, dat het ene leven het andere dooddrukt!

De kloof tussen leven en dood is overbrugd, de massa weet van het eeuwige leven af.

De mensheid heeft de afstemming van de eerste sfeer bereikt, maar gaat verder om die van de tweede sfeer binnen te treden.

Het leven op Aarde ontwaakt in de geest, het wordt dieper en geestelijker, omdat nu de astrale wetten worden begrepen.

Heiligend is het leven van man, vrouw en kind op Aarde.

Wie nu op Aarde leeft, ontvangt het astrale geluk.

Duizenden geestelijke wonderen zijn er door de meesters daar gebracht.

Moeder Aarde maakt haar taak af en de maatschappij en het leven verandert er meer en meer door.

De ziekten zijn reeds lang overwonnen, narigheid kent men op Aarde niet meer.

Het leven is nu geestelijk bewust.

Gelukzalig is het aardse leven thans en nóg kan het schoner.

De mensheid volgt een kosmische weg, de tweede, derde en vierde sfeer wachten de Aarde met al haar kinderen.

Ja, lezers, zo hoog kan de mensheid klimmen in liefde en goedheid, dat zij het aardse leven opvoert tot het afstemming heeft op de vierde sfeer aan onze Zijde!

Dit duurt nog miljoenen jaren, maar de mensheid zal zich die geestelijke hoogte eigen kunnen maken.

Dan zal Moeder Aarde haar taak volbracht hebben en kunnen sterven, maar hierover vertel ik u dadelijk meer.

Ook in het Universum is er heel veel veranderd.

De Maan schijnt weg te zinken, haar schijnsel verzwakt.

Men weet op Aarde wat dit te betekenen heeft.

Moeder Maan keert tot het onzichtbare leven terug, ze zal geheel oplossen.

Vele andere planeten volgen dezelfde wetten.

De mensheid leeft vegetarisch, het vee van de Aarde is reeds lang geleden opgelost, men heeft die ontwikkeling stilgelegd.

De harmonie tussen leven en dood is hersteld, de ziel keert terug naar de astrale wereld, zinkt daarin terug tot het beginstadium en wordt onmiddellijk aangetrokken.

Leven na leven kan beleefd worden volgens de kosmische harmonie, wat vroeger niet mogelijk was, toen wachtte de ziel duizend jaar op een lichaam.

De demonen van de hel zijn overwonnen, de laagste hel is ledig!

Wat dit zeggen wil, voelt men eerst, wanneer men de menselijke geschiedenis volgt.

Op Aarde kan het kwaad niet meer worden beleefd.

De mens kan de kosmische wetten niet meer overtreden, dat diepe en vreselijke kwaad zich niet meer uitvieren en wordt gedwongen aan het hogere leven te beginnen.

De laagste hel is leeg, het zieleleven daaruit keerde naar de Aarde terug en is bewust geworden.

Miljoenen eeuwen lang is deze hel bevolkt geweest, nu is zij opgelost, want het kwaad is overwonnen.

Zo zal de ene hel na de andere veranderen en oplossen, doordat de mens verandert en het kwaad in hem overwonnen werd.

Tot aan het land van haat zijn de hellen opgelost.

In die hel beleeft de mens nu het loskomen van de onbewuste graden en maakt zich gereed voor het schemerland.

Wanneer de derde sfeer voor de mensheid bereikt wordt, lost tevens het land van haat op.

Beide werelden gaan één weg, waar leven aanwezig is, verandert de atmosfeer, ziel en stof beleven de Goddelijke evolutie.

Het leven van God keert tot het Al terug!

Op Aarde begrijpt men al deze verschijnselen, men heeft de wetten ervan leren kennen.

Deze geestelijke en stoffelijke wonderen kan de mensheid thans aanvaarden, want de uiteindelijke graden worden nu beleefd.

Gene Zijde en Moeder Aarde zijn ineen gegroeid, voelen zich als twee bloemen van één kleur.

Aan deze zijde gaat de ziel verder, ziel na ziel treedt de mentale gebieden binnen om op de vierde kosmische graad geboren te worden.

Moeder Aarde draagt nog steeds haar leven, maar andere planeten verdwijnen uit de ruimte en keerden tot het onzichtbare leven van God terug.

Het leven op Aarde en in de ruimte is te volgen, graad na graad is bewust geworden.

Alle hellen losten op, er is niet één ziel op Aarde, noch in de wereld van het onbewuste, die nog moet ontwaken in de geest, de voordierlijke, dierlijke, grofstoffelijke en stoffelijke levensgraden zijn verdwenen en in de geestelijke graden overgegaan.

Dat wil zeggen, dat niet één mens meer tot het onbewuste behoort, al het leven van God is geestelijk bewust geworden.

De laatste ziel trad deze afstemming binnen.

Eeuw na eeuw gaat voorbij.

Het aantal zielen, dat uit de wereld van het onbewuste naar de Aarde terugkeert, mindert.

Aan deze zijde lossen de eerste, de tweede en derde sfeer op, de mensheid staat voor het Zomerland!

Sfeer na sfeer keert tot het onzichtbare leven terug, want het leven gaat steeds hoger.

Wonderbaarlijk is dat oplossen van al deze graden en wetten.

Miljoenen jaren gaan er voorbij, de mensheid heeft nu het hoogste stadium bereikt.

De hemelen stromen leeg, biljoenen zielen bevinden zich op Aarde om daar de laatste mensen af te halen.

Heilig is dit uur, de menselijke geschiedenis is voorbij.

De schatten van de Aarde blijven daar, de ziel als astrale persoonlijkheid moet alles achterlaten.

Naakt treedt het leven van God Gene Zijde niet binnen, maar al het bezit van de Aarde heeft nu geen betekenis meer.

Hoeveel is er op Aarde door geleden?

Miljoenen zielen werden erdoor afgeslacht, duizenden oorlogen zijn erdoor bevochten.

Het leven van God heeft heilig ontzag voor de laatste mensen, die nu de Aarde verlaten.

De hoogste meesters van Gene Zijde zijn op Aarde en spreken hen toe.

Gene Zijde maakt een laatste reis over de Aarde, de steden zijn uitgestorven.

Nergens ziet men enig leven, de wateren zijn reeds bijna opgedroogd, de zeeën zullen volgen, de huizen zullen instorten en in het niet verzinken.

Stof zal tot stof terugkeren, maar de menselijke ziel en die van de hoogste diersoort gaan verder.

Het einde van de mensheid is gekomen.