De mentaliteit der volkeren

In de eeuwen, die voorbijgingen, evolueerde de enkeling, hij maakte zich bewustzijn eigen, zijn karakter vormde zich en daaraan was zijn persoonlijkheid te herkennen.
Hij stond ervoor al zijn foute eigenschappen te bevechten en te overwinnen, wat een strijd op leven en dood betekende.
God schonk de mens alles, maar deze, Zijn kind, moest zich Zijn wetten eigen maken om geestelijk te ontwaken.
Telkens stond de mens voor zijn stoffelijke en geestelijke opbouw, het overwinnen van zichzelf.
Hij vernietigde eindelijk het lagere in zich en z’n betere ik evolueerde.
Voor de enkeling duurde dit proces miljoenen jaren, toen trad hij de astrale wereld binnen en kreeg hij een plaats, die zijn innerlijke afstemming aanwees.
In de astrale wereld ging hij verder om zich hoger te ontwikkelen.
Ook de massa heeft die weg moeten bewandelen.
De volken der Aarde evolueerden en maakten zich, door oorlog na oorlog te beleven, bewustzijn eigen.
Toen de volken zover waren gekomen, trad de persoonlijkheid naar voren en daaraan was vast te stellen, welke afstemming een volk had bereikt.
Vele eeuwen terug leefden de volken nog in een chaos, zij wisten van God noch gebod af en leefden maar raak.
Toen daar de profeten naar de Aarde kwamen en de mensheid een geloof ontving, veranderde zij.
Er kwam meer karakter, waarna vast te stellen was, welke volken tot Israël (het Huis Israël, waartoe eenieder behoort, die gelooft in één God en liefheeft alles wat leeft) behoorden.
Naarmate de eeuwen verstreken, kregen de volken meer bewustzijn.
Het ene volk stak gunstiger af dan het andere, maar niet een kwam er toch boven de dierlijke toestand en levensafstemming ten opzichte van Gene Zijde uit.
Van geestelijk bewustzijn was er nog geen sprake.
Deze hogere graad moesten de volken zich nog eigen maken.
De enkeling wilde zich van de dierlijke graad losmaken, hij scheidde zich van de massa af om aan een hoger leven te beginnen.
Hij beleefde zijn strijd heel in zichzelf.
Door leed, honger en ellende werd hij wijzer en bewuster.
Met de massa was dat anders, zij kon alleen door een oorlog leren en ontwaken.
Zijn gesel dwong de volken hun karakter te veranderen en in miljoenen jaren bereikten zij een zekere hoogte.
Elk volk bezit thans een eigen karakter en dit stelt tevens zijn geestelijke afstemming voor de astrale wereld vast, zoals dat bij de enkeling het geval is.
En zoals de enkeling, moet ook de massa naar haar geestelijke graad, haar geestelijke afstemming aanvaard en behandeld worden.
Napoleon moest dit ervaren!
Toen hij de volken tot eenheid wilde brengen, stond hij voor hun dierlijke levensgraad.
Als Napoleon deze mentaliteit had kunnen aanvoelen, zou hij hebben geweten, dat de volken nog niet voor die eenheid gereed waren.
Al die volken, als persoonlijkheden gezien, waren voor die hogere gedachten nog niet te bereiken.
Maar Napoleon dacht die eenheid tóch te kunnen bewerkstelligen en hij beleefde zijn eigen ondergang hierdoor.
Hij vermocht de afstemming van de volken niet te peilen en zo kan ook het ene volk dit niet van het andere.
Om de levensafstemming ten opzichte van onze wereld van de enkeling en de massa te kunnen vaststellen, moet men het aardse leven hebben verlaten en het hogere bewustzijn bezitten.
Napoleon wilde de volkeren tot eenheid brengen, die niet anders deden dan elkander beliegen en bedriegen en plechtige verdragen sloten, welke een dag later al geen waarde meer bezaten, kortom handelden naar hun dierlijke levensgraad.
Aan Gene Zijde wist men wat het resultaat van zijn bemoeiingen moest zijn en ook wanneer de tijd rijp was om de beoogde stoffelijke en geestelijke eenheid te bewerkstelligen.
Geen volk begreep iets van zijn eigen levensafstemming of kon zeggen: ik behoor tot (het Huis) Israël.
De karakters van de volken liepen te veel uiteen, hun ware persoonlijkheid was nog steeds zoek, deze moest zich nog scherper manifesteren.
Zelfs in 1914 -1918 was niet vast te stellen, welk karakter een volk bezat en hoe deze persoonlijkheid zou reageren.
Nog verborgen de volken zich voor elkaar, zetten zij maskers op, zodat ze van elkander niet wisten, wat er achter die maskers werd uitgebroed.
Maar er zal een tijd komen en wel heel spoedig, dat elk volk zijn ware aangezicht moet tonen en kleur bekennen.
Daarvan sprak de Bijbel al, maar nog werden de profetieën niet begrepen.
Hoe dichtbij liggen de jaren ’14 - ’18, en toch was het ook toen nog niet mogelijk het waarachtige ik van de volken vast te stellen, omdat ze zich angstvallig voor elkander verborgen hielden, hun ware ik verdoezelden.
Nog niet één volk kende zichzelf.
Volken leefden boven hun stand, het ene deed al dikker dan het andere en achter het masker, dat ze opzetten, verborgen zij hun roofinstinct.
Men dacht aan niets en niets anders dan aan het vergroten van zijn kracht en macht.
Maar deze gulzigheid zouden de volken duur moeten betalen.
Eens zouden ze voor hun eigen ik komen te staan.
God zond Zijn Zoon niet voor niets naar de Aarde, naar de mensheid om haar te leren wat het inhield, te leven naar Zijn wil en wet.
Leugen en bedrog, haat en machtsbegeerte, hartstocht en geweld, al dit lage en gemene zal door de volken moeten worden afgelegd.
Golgotha dwingt hen ertoe.
Ziet u, hiervoor kwam Christus naar de Aarde.
In de eeuwen, die voorbijgingen, werden door de volken de voordierlijke en dierlijke karaktertrekken afgelegd.
Velen ervan, maar nog niet allen, maakten zich van de dierlijke graad los en kunnen hun afstemming thans grofstoffelijk noemen.
Toen Napoleon de Europese volken tot eenheid wilde brengen, bevonden deze zich – zoals gezegd – in de dierlijke levensafstemming.
Het geestelijke aanvoelen moest nog ontwaken, de voorwaarde tot een hoger leven.
Dit zou de mensheid eerst over enige honderden jaren bezitten, zodat Napoleon zich te pletter liep.
Toch wierp zijn strijd winst af en het waren de meesters, die deze afdwongen.
Napoleon bracht het gevoel voor eenheid onder de volken en gaf aldus de eerste stoot tot de hogere bewustwording van Europa.
Pas later zou de mensheid er echter in kunnen overgaan.
Een geweldige, werelddelen omvattende strijd zou hen tot eenheid brengen.
Daartoe moesten echter nog de nodige uitvindingen komen.
Ze zouden op Aarde komen!
Napoleons intuïtie ging dus niet verder dan de volken aan eigen kracht en bewustzijn bezaten.
Deze heerser kon niet hoger komen, niet meer bereiken, het bewustzijn van de volken riep hem het halt toe.
Als de volken in ons leven hadden kunnen zien en daar de geldende wetten vaststellen en hen aanvaarden, ik verzeker u, dat ze zich hadden aaneengesloten.
Maar de mens weigert zijn hoofd te buigen, aanvaardt niet eens Christus’ woorden, hij vertikt het om Gods leven en wetten aan te nemen of te eerbiedigen en stoot zich niet één maar duizend keer aan dezelfde steen.
Is het dan vreemd, dat andere wetten naar voren moeten treden om dit opstandige karakter te dwingen?
En deze zijn niet te ontgaan, ’s mensen evolutie eist het.
Zo kan het gebeuren, dat de massa alléén door een oorlog met zijn verschrikkingen op grote schaal op de knieën te dwingen is en zich gewonnen zal geven.
Het jaar 1914 komt in zicht.
Ik schilderde u zostraks al hoe de mentaliteit was van de volken omstreeks die tijd.
Al deze Europese persoonlijkheden als volken leefden nog in het land van haat of in een schemertoestand, namen voor bewustzijnsgraden, zoals wij die aan onze zijde leerden kennen.
Geestelijke karaktereigenschappen zijn in de volken nog onbewust!
De wil om het goede te doen en met andere volken in harmonie te leven, slaapt nog.
Het jaar 1914 rukt de volkeren hun maskers af.
Velen tonen zich als wilde dieren.
Na ’18 werden de maskers weer opgezet, maar de volken hadden elkander intussen in verschillende opzichten leren kennen.
Men wist nu wat men aan elkander had, op welk volk men rekenen kon.
Meer behoefde ’14 - ’18 niet te brengen voor de meesters aan deze zijde!
Dan nadert het jaar 1939.
Een nieuwe strijd staat voor de deur.
Welke mentaliteit bezitten de volken thans?
Welke volken behoren tot (het Huis) Israël, welke tot de heidense volken?
Waar leeft (het Huis) Israël?
Zeer veel scherper dan ’14 - ’18 zal de komende oorlog op deze vragen antwoord geven.
Van Europa uit zullen grote dingen geschieden.
Wie zich nu naast Engeland voelt, behoort tot (het Huis) Israël.
Deze volken wensen geen oorlog meer.
Vele malen zijn ze ten strijde getrokken, in het bijzonder de eigenlijke stam Mozes, en vielen ze andere volken aan.
Het doel was deze tot het eigen bestaan op te trekken, wat nodig was om tot de bewuste eenheid te komen, maar wat door de wereld, zo goed als door hen zelf, overigens nimmer werd begrepen.
Thans echter willen ze geen oorlog meer om andere volken te knechten, maar begeren in rust en vrede te leven.
(Het Huis) Israël doet alles om de heidense volken van een oorlog terug te houden.
Ja, om de vrede te bewaren gaan de staatslieden van de stam Mozes naar het eens overwonnen Duitsland.
Zo diep is (het Huis) Israël bereid het hoofd te buigen, maar het zal niet helpen, de heidense volken willen hun eigen weg gaan, ook al voert deze regelrecht naar de oorlog, ze zijn enorm sterk en zich van hun macht bewust.
Terwijl (het Huis) Israël met het hoofd tot op de grond buigt, strekken de heidenen de halzen, ze voelen haat en willen de vernietiging van (het Huis) Israël, van Engeland!
Een dieper buigen achten de meesters niet nodig, zij weten immers wat Duitsland wil.
Uit dit alles treedt het karakter van (het Huis) Israël, maar tevens dat van Duitsland naar voren.
Waartoe de heidenen niet in staat zijn, laten de kinderen van (het Huis) Israël zien.
Deze kunnen het hoofd al buigen en ze bewijzen ermee, dat ze uit ’14 - ’18 hun lessen hebben getrokken.
Het is nu onomstotelijk bewezen – de heiden staat tegenover de christen, het kwade bevecht het goede, de duivel strijdt tegen God, Christus en de meesters.
De heiden vecht tegen Golgotha, waar (het Huis) Israël neergeknield ligt en vraagt, hoe te moeten handelen.
De volken van (het Huis) Israël bidden en smeken God om de vrede te mogen behouden en in Duitsland klinkt uit miljoenen kelen het persoonlijk Sieg Heil!
Duitsland toont z’n ware karakter en valt Polen aan.
Dit dierlijke bewustzijn laat zich niet langer beteugelen, het slaat door haat bezeten op hol, vertrappend wat het op z’n weg komt.
En toch zal het zich te pletter lopen, omdat de geestelijk bewuste graad wakker geschud is en een muur van staal optrekt.
De karakters van de volken spreken thans, zoals nog nimmer te voren.
Maskers worden afgelegd, de volken bekennen kleur – wat eens en voorgoed tot eenheid zal leiden.
In de Eeuw van Christus zou dat geschieden, maar op Aarde is men Christus vergeten, ook al leeft Christus in miljoenen harten.
De wetten van Golgotha kent men nog niet en die wetten moeten thans worden beleefd.
Deze dwingen de volken hun karaktereigenschappen te tonen en te doen herkennen.
Zij dwingen hen naakt voor God te verschijnen.
Welke volken willen (het Huis) Israël volgen?
Welke willen de vrede en de rechtvaardigheid dienen?
Welke volken voldoen aan Gods wetten?
Welke volgen strikt de Tien Geboden op?
Hoever zijn zij gevorderd op de geestelijke weg?
Deze oorlog eist van de volken op deze vragen te antwoorden.
Hij eist van hen, dat ze jegens God en Christus kleur bekennen en het hoofd leren buigen en naar geestelijke eenheid streven.
Wie zulks weigert, staat tegenover (het Huis) Israël – Engeland en Amerika en vele andere volken.
Engeland en Amerika zijn de machtigste volken van (het Huis) Israël en hun is de taak opgelegd, de rust en de vrede op Aarde te verzekeren.
Het losbandige leven, dat de volken der Aarde tot nu toe hebben geleefd, is in strijd met Golgotha.
Met (het Huis) Israël moeten zij aan een hogere staat beginnen.
Elk volk moet thans weten, waaraan het toe is en in welk opzicht het dient te veranderen.
Er zijn volken, die nog het dierlijke bewustzijn bezitten, ze leven in de duisternis en zijn dierlijk ingesteld op het kwaad.
Maar er zijn andere, die reeds het licht zien, dat afstraalt van een hogere levensgraad.
Zij zijn afkerig van het geweld, van dikdoenerij en opschik, ze verfoeien leeg gepraat en glanzende blikjes, ze zoeken Christus, in tegenstelling met de heidenen, die zichzelf liefhebben!
Deze heidenen – u zult hen leren kennen.
Ze willen u al het goede van de Aarde geven en een geluk schenken als geen ander volk vermag.
Maar – godzijdank – de volken van (het Huis) Israël zullen thans door dit bedrog heen kunnen zien, bestraald als zij worden door de Godslamp.
Desondanks zullen ze trachten u te overtuigen, deze heidenen, maar de profetieën hebben u reeds voor hen gewaarschuwd en gezegd, dat ze zullen liegen en bedriegen, zoals nog nimmer gelogen en bedrogen is!
Welke volken behoren tot de lagere bewustzijnsgraden en welke tot de hogere?
Welke betekenis heeft het, dat in deze grote strijd heidense volken met (het Huis) Israël strijden en kinderen van (het Huis) Israël met de heidenen?
Waaraan ontleent deze oorlog zijn kosmische betekenis?
De strijd, die de verschrikkelijkste is van alle tijden, raakt niet meer alleen de volken, hij raakt de planeet Aarde.
Hoe is dit te verklaren en waardoor bezit deze oorlog die diepte?
En waarom is hij, wat weinigen van u zullen geloven, de laatste, die het mensdom zal teisteren?
De Eeuw van Christus zal u het antwoord brengen!